مقدمه ای بر جنرالیزاسیون

ما در دنیای پیرامون خود می توانیم بی نهایت اطلاعات شامل عوارض و پدیده های جغرافیایی مشاهده کنیم. بخشی از این عوارض و پدیده ها به طور مستقیم قابل رویت بوده و بخشی دیگر از آنها مستقیما قابل مشاهده نبوده بلکه به صورت غیر مستقیم و با استفاده از روش های خاص، قابل درک هستند. چنانچه بخواهیم به تمامی این اطلاعات و یا قسمتی از آنها را روی نقشه نمایش دهیم نمایش تمام جزئیات مربوط به این اطلاعات روی نقشه امکان پذیر نخواهد بود. زیرا ما محدود به یک سری شروط و قیود در تهیه نقشه می باشیم که مهمترین آن صحیح بودن، خوانا و گویا بودن نقشه است. بنابراین باید تصمیم گرفت چه چیزی را لازم است نمایش دهیم و چه چیزی باید حذف شود این انتخاب به عبارت ساده جنرالیزه نامیده می شود.

به عبارت دیگر می توان عمل جنرالیزه را به صورت زیر تعریف نمود. 
(Keates 1989, p.38):

جنرالیزه عبارت است از تحدید و انتخاب عوارض و اطلاعات نقشه مبنا برای حفظ گویایی و خوانایی نقشه مشتقه:

در فرایند جنرالیزه خونایی و گویایی نقشه عامل اصلی کنترل می باشد. هر چه فضائی که برای نمایش اطلاعات در روی نقشه وجود دارد بیسشتر باشد این عامل کنترل تاثیر کمتری خواهد داشت. بنابراین می توان به وضوح گفت که جنرالیزه کردن اطلاعات مستقیما با مقیاس نقشه ارتباط دارد. هر چه مقیاس نقشه کوچکتر باشد جهت حفظ خوانایی و گویایی نقشه مجبور به جنرالیزه بیشتر جزئیات عوارض و اطلاعات می باشیم. برای اینکه عمل جنرالیزه به نحو احسن انجام پذیرد، به گونه ای که خوانایی و گویایی نقشه حفظ شود علاوه بر رعایت قواعد و اصول کارتوگرافی دانش و تجربه کارتوگرافی نیز لازم و ضروری می باشد.

بسیاری از افراد به دلیل عدم اطلاع از علم کارتوگرافی جنرالیزه را تنها حذف اطلاعات می دانند در صورتی که جنرالیزه تنها شامل حذف اطلاعات نبوده و خود در برگیرنده موارد ذیل می باشد:

·         از آنجائی که نقشه تصویر خلاصه شده ای از سطح زمین در مقایس کوچکتر می‌باشد لذا به دلیل کافی نبودن فضای خالی امکان نمایش همه عوارض موجود در روی سطح زمین وجود ندارد. لذا می بایست عوارض مناسب با هدف و موضوع نقشه را انتخاب نمود (انتخاب). پس از انتخاب این عوارض به منظور جلوگیری از شلوغی نقشه و همچنین خوانایی و گویایی نقشه تعدادی از عوارض حذف می گردند (حذف).

·         به علاوه به دلیل اینکه با توجه به مقیاس نمی توان توامی جزئیات عوارض را نمایش داد، لذا لازم است تا عوارض بر روی نقشه به صورت ساده شده نمایش داده شود. بگونه ای که اولا خصوصیت و شکل اصلی عارضه و ثانیا تعادل و هم آهنگی بین عوارض مجاور حفظ شود (ساده کردن).

·         هنگامی که دسته‌ای از عوارض مشابه با فاصله کمی در کنار هم قرار گرفته باشند می توان این فاصله ها را با یکی کردن عوارض به صورت ساده تر نمایش داد (ترکیب).

·         برخی از عوارض در اثر کوچک شدن مقیاس وضوح و اهمیت خود را از دست می دهند. برا یاینکه این عوارض اهمیت خود را به دست آورند لازم است تا این عوارض بزرگتر از اندازه واقعی خود نمایش داده شوند. (بزرگنمایی) این عمل بر روی عوارض مجاور نیز اثر گذاشته و جهت جلوگیری از تداخل عوارض حفظ ارتباط عوارض و خصوصیات شکل منطقه لازم است عوارض مجاور از موقعیت اولیه خود جابجا گردند. (جابجائی).

·         در اثر کوچک شدن مقیاس، تمامی عوارض را نمی توان با ابعاد واقعی آنها نمایش داد. برای برخی از عوارض که اهمیت آنها زیاد است می توان عمل بزرگنمایی را انجام داد. لیکن برای برخی از عوارض به دلیل عدم وجود فضای کافی و جهت جلوگییری از تداخل عوارض و حصول خوانایی نقشه لازم است علائم و نمادهایی را برای نمایش این عوارض انتخاب نمود (انتخاب علائم و نمادها) بگونه ای که این نماد به شکل واقعی عارضه نزدیک باشد.

البته مفهوم اصلی نماد یا علامت یک مفهوم کلی و پیچیده می باشد. هر نمایشی از خطوط و سطوح را می توان یک نماد در نظر گرفت. اما در اینجا منظور زمانی است که نمایش عارضه واقعی در روی سطح زمین به صورت نقطه ای در نقشه نمایش داده می‌شود.

.........